Waarom kiezen voor Europese Tech Alternatieven

3 juni, 2025

Farisch Hanoeman

“We moeten niet afhankelijk zijn van derde landen wiens politiek elke verkiezing kan veranderen; Europa moet verantwoordelijkheid nemen voor zijn eigen digitale veiligheid.” – Thierry Breton, EU-Commissaris voor de Interne Markt.

De afgelopen jaren hebben we gezien hoe kwetsbaar internationale instellingen zijn wanneer politieke krachten buiten Europa plotseling de spelregels veranderen. Toen president Trump sancties uitvaardigde tegen medewerkers van het Internationaal Strafhof, werd het onderzoek naar mogelijke oorlogsmisdaden abrupt stilgelegd . Die gebeurtenis toont hoe snel de rechtsgang kan worden gesaboteerd zodra de besluitvorming niet onder onze eigen jurisdictie valt. Voor data geldt hetzelfde risico: de Amerikaanse CLOUD Act geeft Washington extraterritoriale bevoegdheden om Europese gegevens op te eisen, ongeacht waar die fysiek zijn opgeslagen. Organisaties kunnen zo opeens onder een vreemd opsporingsregime vallen, zonder de vertrouwde waarborgen van de AVG. Deze voorbeelden maken duidelijk dat juridische zekerheid en democratische controle niet langer vanzelfsprekend zijn wanneer we afhankelijk blijven van niet-Europese technologie.

De oplossing ligt in het terughalen van technologische soevereiniteit naar de EU, een doel dat steeds hoger op de politieke agenda staat. Een overstap naar Europese aanbieders verkleint bovendien het gevaar van vendor lock-in en biedt bescherming tegen cyberaanvallen die hyperscale platforms regelmatig treffen, zoals de Exchange-hack scherp aantoonde. Tegelijkertijd vloeien investeringen terug in onze eigen economie en in groene datacentra, wat aansluit bij zowel de GDPR als Europese klimaatdoelen. De juridische, economische en veiligheidsargumenten stapelen zich op; hieronder lees je waarom kiezen voor EU Tech niet alleen verstandig maar ook noodzakelijk is.

1. Grote niet-Europese aanbieders vallen nooit uitsluitend onder Europese wetgeving

Wanneer je diensten afneemt bij een aanbieder buiten Europa, valt je data automatisch onder meerdere rechtsstelsels. Europese verordeningen zoals de AVG bieden dan geen volledige dekking, waardoor hiaten ontstaan in de bescherming van persoonsgegevens. In een geschil moeten organisaties vaak procederen in een ander land, wat tijd, geld en expertise vergt. Lokale toezichthouders zijn niet altijd bevoegd om handhavend op te treden, omdat de aanbieder formeel buiten hun jurisdictie valt. Dit alles leidt tot juridische onzekerheid die de strategische planning van elke organisatie bemoeilijkt. Door te kiezen voor een Europese cloudverlener blijft de rechtsgrond helder en is de afdwingbaarheid van regels beter geborgd. Lees meer hierover op de website van Autoriteit Persoonsgegevens.

2. Buitenlandse wetgeving biedt juridische mogelijkheden om Europese data op te vragen

Veel niet-Europese landen kennen wetten die hun overheid toestaan om bij cloudproviders informatie op te eisen, vaak zonder melding aan de klant. Denk aan de Amerikaanse CLOUD-Act, die wereldwijd discussie oproept over datatoegang op afstand. Zelfs wanneer data fysiek in een Europees datacentrum staat, kan de provider verplicht zijn die gegevens te leveren als het moederbedrijf elders gevestigd is. Vertrouwelijkheid wordt dan niet langer bepaald door intern beleid, maar door de geopolitieke agenda van een ander land. Dit kan vertrouwelijke R&D-plannen of medische dossiers blootstellen aan extra risico’s. Door uitsluitend met Europese aanbieders te werken verklein je die kans aanzienlijk.

3. Gebruik van grote niet-Europese diensten vergroot de afhankelijkheid van niet-Europese beslissingen

Wanneer machtsblokken buiten Europa plotseling sancties opleggen, worden cloudproviders uit die jurisdictie onmiddellijk gedwongen hun dienstverlening en contracten aan te passen; de recente Amerikaanse sancties tegen medewerkers van het Internationaal Strafhof tonen hoe ver die ingreep kan gaan.

Wie zijn digitale infrastructuur buiten de Unie onderbrengt, draagt een deel van de politieke soevereiniteit over: besluiten in Washington of Beijing krijgen dan voorrang op democratische keuzes in Brussel. Strategische IT-plannen moeten telkens worden herzien wanneer externe machten hun koers verleggen, terwijl die onzekerheid sterk afneemt zodra de besluitvorming en rechtsgrond binnen de Europese Unie zijn verankerd.

4. Ook bevriende landen kunnen later hun aanbieders wetgeving opleggen die de Europese autonomie schaadt

Een land dat vandaag bondgenoot is, kan morgen strengere data-eisen of spionagebevoegdheden invoeren. Cloudproviders moeten zich daaraan conformeren, ongeacht eerder gemaakte afspraken met Europese klanten. Door met een Europese speler te werken, verminder je dit politieke schokeffect en houd je de regie binnen de Unie.

5. Grote niet-Europese aanbieders zijn door hun omvang een aantrekkelijk doelwit voor kwaadwillenden

Megaproviders hosten petabytes aan data van overheden, banken en multinationals, waardoor ze een interessant doelwit vormen voor cybercriminelen. Een enkele geslaagde aanval kan persoonlijke gegevens van miljoenen Europeanen blootleggen. Wereldwijde infrastructuren geven vaak een langere aanvalsroute; kwetsbaarheden in verre datacentra kunnen zich als dominostenen verspreiden. Forensisch onderzoek is complex wanneer servers over meerdere continenten verspreid zijn en verschillende rechtssystemen gelden. Bij een Europese leverancier zijn datastromen overzichtelijker en werken CERT-teams vaker direct samen met lokale autoriteiten.

6. Dienstenbundeling van grote niet-Europese aanbieders kan bij verstoringen een sneeuwbaleffect veroorzaken

Veel grote platformen leveren opslag, rekenkracht, databases en beveiliging op één gedeelde backbone. Valt een kernservice uit, dan volgen vaak meerdere lagen tegelijk, waardoor niet alleen de website maar ook monitoring en support kunnen wegvallen. Herstel duurt langer omdat prioriteiten wereldwijd worden afgewogen; een datacenter in een andere regio kan voorrang krijgen boven Europa. In sectoren waar continuïteit doorslaggevend is, vergroot dit de impact aanzienlijk. Een kleinere, gespecialiseerde Europese provider biedt gescheiden platforms en kan sneller maatwerkherstel uitvoeren.

7. Grote niet-Europese aanbieders hebben meer informatie over de markt en daarmee een concurrentievoordeel

Omdat ze talloze diensten leveren, verzamelen deze aanbieders uitgebreide metadata over het gebruiksgedrag van Europese klanten. Die inzichten worden ingezet om nieuwe producten te ontwikkelen waarmee lokale bedrijven niet kunnen concurreren. Zo ontstaat een informatie-asymmetrie: de provider ziet trends eerder dan jij. Dit beperkt de onderhandelingspositie van Europese organisaties en kan innovatie in de regio afremmen. Een sterker Europees ecosysteem verkleint dit risico.

8. Diensten zijn zo met elkaar vervlochten dat gebruikers moeilijk afscheid kunnen nemen van één dienst

Platformen stimuleren het gebruik van eigen producten met korting of technische integraties, zodat de afhankelijkheid ongemerkt groeit. Wanneer je later één component wilt vervangen, blijkt dat meerdere processen hierop leunen. Het migreren van functionaliteit en data kan maanden duren en brengt forse kosten met zich mee. Dit verborgen uitlooprisico is kleiner bij modulaire, open standaarden die Europese aanbieders vaak ondersteunen.

9. Overstappen tussen clouddiensten is ingewikkeld, dus gebruikers raken afhankelijk van één grote aanbieder

Migratie vereist meer dan het kopiëren van data; applicaties, beveiligingsprotocollen en workflows moeten eveneens worden aangepast. Grote projecten lopen vaak uit, waardoor organisaties kiezen om te blijven waar ze zijn. Die lock-in biedt de aanbieder ruimte om prijzen op te voeren of supportvoorwaarden aan te scherpen. Europese concurrenten krijgen zo minder kans. Een bewuste keuze voor een lokale provider vanaf het begin voorkomt deze valkuil.

10. Dienstenbundeling van grote aanbieders maakt dat gebruikers moeilijk kunnen voldoen aan doelvoorschriften

Compliance-eisen rond data-minimalisatie of energieverbruik vragen soms om het uitschakelen van specifieke modules. Bij geïntegreerde pakketten is dit technisch of contractueel vaak niet mogelijk. Zo loop je het risico bij audits af te wijken van sectorrichtlijnen. Extra softwarelagen om ongewenste functies uit te zetten verhogen de complexiteit en de kans op incidenten. Europese aanbieders leveren vaker losse, modulaire diensten die gerichter kunnen worden afgestemd op wettelijke doelen.

11. Grote niet-Europese aanbieders berekenen kosten met herleiding, waardoor de totaalprijs kan variëren

Scherpe instaptarieven blijken later aangevuld met verborgen kosten voor uitgaand verkeer, API-requests of regionale opslag. Budgetprognoses raken daardoor verstoord, wat vooral voor publieke organisaties en mkb-bedrijven problematisch is. Valutakoersen of strategische prijswijzigingen kunnen tarieven verder verhogen. Omdat rekenmodellen vaak bedrijfsgeheim zijn, ontbreekt transparantie. Lokale aanbieders publiceren doorgaans duidelijker tariefstructuren en rekenen in euro’s, wat financieel beheer vereenvoudigt.

12. Gebruik van grote niet-Europese diensten financiert mogelijk toekomstige concurrentie in andere markten

Clouduitgaven bij buitenlandse techreuzen vergroten hun investeringsbudget, waarmee zij nieuwe markten betreden waar Europese bedrijven nu nog sterk zijn, zoals fintech of gezondheids-IT. Zo draag je indirect bij aan de groei van een partij die later jouw concurrent kan worden. Dit heeft gevolgen voor banen, kennisontwikkeling en belastingopbrengsten binnen Europa. Een bewuste shift naar Europese alternatieven houdt het speelveld diverser en beperkt dit kapitaallek.

13. Europa legt bij clouddiensten nadruk op de bescherming van burgers, buiten Europa gebeurt dit minder

EU-regelgeving is sterk gericht op privacy, risicobeperking en consumentenrechten. Buiten de Unie krijgen economische of veiligheidsbelangen vaak prioriteit boven individuele vrijheden. Kies je voor een aanbieder uit zo’n regime, dan hebben jouw klanten minder verweer bij datamisbruik. Door bij een Europese provider te blijven, harmoniseer je bedrijfsdoelen met waarden die in de regio breed worden gedragen.

14. Door samenvoeging van diensten in één pakket is de kans op stroomverbruik voor onnodige diensten groter

Grote platforms leveren standaardomgevingen met vooraf geactiveerde modules die je mogelijk niet gebruikt, maar die wel bronnen verbruiken. Dit leidt tot hogere servercapaciteit, extra koeling en dus een grotere CO₂-uitstoot. Terwijl je organisatie wellicht groene ambities heeft, groeit de ecologische voetafdruk ongemerkt mee. Bovendien betaal je indirect voor de energie die deze modules verbruiken. Europese aanbieders zetten vaker in op maatwerkconfiguraties en groene stroom, zodat je duurzamer kunt opereren.

15. Gebruik van grote niet-Europese diensten staat de opbouw van een Europese cloudindustrie in de weg

Budgetten die naar buitenlandse giganten vloeien, missen lokale spelers om te investeren in capaciteit, onderzoek en marketing. Dit belemmert de ontwikkeling van een volwaardig ecosysteem binnen Europa en vergroot technologische afhankelijkheid. Daarnaast vloeien winsten weg, waardoor minder belastinggeld beschikbaar is voor onderwijs en infrastructuur. Een bewuste keuze voor een Europese partner versterkt de markt waarin je zelf actief bent en ondersteunt een robuuste digitale economie.

16. Gebruik van Europese clouddiensten behoudt technische kennis en vergroot het Europese innovatievermogen

Lokale providers investeren in onderzoekslabs, stageplaatsen en kennisnetwerken binnen de Unie. Hierdoor ontstaat een talentpool die dicht bij je bedrijf beschikbaar is. Samenwerkingen met universiteiten en ondernemershubs versnellen vernieuwing. De kennis blijft binnen de regio circuleren, wat nieuwe spin-offs en start-ups stimuleert. Kies je voor een niet-Europese reus, dan verschuift deze dynamiek naar een ander continent.

17. Nederlandse organisaties zijn te klein om op hen aangepaste diensten te krijgen

Wereldwijde spelers bedienen miljoenen klanten met dezelfde templates, waarbij lokale aanpassingen laag op de prioriteitenlijst staan. Je moet je vaak schikken naar het standaardproduct, wat kan leiden tot inefficiënties of gemiste kansen door ontbrekende functies. Een Europese partij staat dichter bij de klant en kan sneller inspelen op nationale regelgeving en marktgewoonten. Dat levert meerwaarde op die verder gaat dan prijs alleen.

18. Grote niet-Europese aanbieders kunnen eenzijdig en op korte termijn diensten of contracten wijzigen

Algemene voorwaarden worden regelmatig herschreven zonder inspraak van eindgebruikers. Tarieven of serviceniveaus kunnen per direct veranderen, wat budgetten of SLA’s onder druk zet. Vooraf onderhandelde uitzonderingen vervallen soms omdat de provider de administratieve last niet wil dragen. Dit schept onzekerheid bij langlopende projecten en kan zelfs compliance-problemen veroorzaken. Europese leveranciers werken doorgaans met kleinschaligere contracten, waardoor overleg over wijzigingen haalbaarder is.

19. Grote niet-Europese cloudaanbieders bieden weinig technische ondersteuning door mensen in het Nederlands

Helpdeskgesprekken en documentatie zijn vaak alleen in het Engels beschikbaar. Voor eindgebruikers, management of auditors vormt dit een extra drempel. Vertalingen via derden vertragen incidentafhandeling en vergroten de kans op miscommunicatie. Een lokale aanbieder levert support in de eigen taal, waardoor problemen sneller en accurater worden opgelost. Dit verhoogt de tevredenheid en beperkt productiestilstand.

20. Kleine Europese aanbieders kunnen diensten makkelijker aanpassen op individuele gebruikers

Door hun schaalgrootte zijn de lijnen tussen sales, engineering en support kort. Feature-verzoeken worden sneller beoordeeld en met minder bureaucratie ingepland. De roadmap speelt in op niche-eisen uit sectoren als zorg, fintech of overheid, waardoor de functionaliteit beter aansluit op de dagelijkse praktijk. Bij een grote niet-Europese provider moet je wachten totdat de massa dezelfde behoefte uitspreekt voor er beweging komt.

21. Bij kleine Europese aanbieders is het voor gebruikers makkelijk om één afzonderlijke dienst af te nemen

Je hoeft niet meteen een volledig platform te kiezen; een losse back-updienst of e-mailgateway is ook mogelijk. Dit verlaagt de instapdrempel en maakt een best-of-breedtestrategie haalbaar. Grote spelers sturen vaak aan op bundelpakketten met minder flexibiliteit. Modulariteit vereenvoudigt kostenbeheersing en laat je technologie in eigen tempo uitbouwen. Zo behoud je de regie over je architectuur.

22. Europese aanbieders bieden mogelijkheden om in veel Europese landen data op te slaan

Regelgeving zoals de AVG kent lidstaat-specifieke nuances, bijvoorbeeld rond zorg- of telecomdata. Een provider met meerdere datacentra binnen de Unie kan data geografisch segmenteren zodat je telkens aan lokale eisen voldoet. Dit voorkomt complexe constructies met meerdere providers of dure on-premise oplossingen. Bovendien verbetert het de latency voor gebruikers in verschillende landen. Bij niet-Europese aanbieders is multiregion-storage vaak beperkt tot enkele hubs, waardoor je minder keuze hebt.